cijfers

Cijfers, cijfers, cijfers. Veel van ons leven wordt uitgedrukt in de paar tekens, waarbij de combinatie de beoordeling geeft van ons leven. Op school kregen we cijfers die gekoppeld werden aan onze prestaties. We leerden er al vroeg waarde te hechten aan deze cijfers, want het zei iets over wat we kunnen. En niet alleen dat, vooral ook wat we kunnen ten opzichte van onze leeftijdsgenoten.
Leeftijd, nog zo'n cijfer waar een waarde aan wordt gehecht. Het is geheel aan jezelf hoe je er mee verkiest om te gaan, maar maatschappelijke perspectieven doen er ook wat mee. Leeftijd zegt wat over je levenservaring, over wat je mogelijkerwijs mee gemaakt en doorleeft kan hebben. Hoewel, dat echt niets zegt. Want iemand kan gerust 80 worden zonder enig drama. Terwijl een ander al op kinderleeftijd heeft ervaren hoe het leven in elkaar steekt. En terwijl de 1 de tand des tijds in zijn lijf voelt, wordt de ander fitter en energieker naarmate hij ouder wordt. Leeftijd zegt dus niet alles, alleen hoe het logischerwijs mogelijk is dat de aftakeling te zien is, maar waarom bij de één wel en de ander niet of nauwelijks.
En dan zijn er natuurlijk de cijfers die uitdrukken wat je besteedbaarinkomen is of hoe rijk je bent. Zeggen ze dan, maar ook dat is zo betrekkelijk. Je kan rijk zijn zonder een cent om je kont te krabben en je kan je als een eenzame kluizenaar voelen in de grootste villa van de wereld. Inkomen of wat je op je rekening hebt staan is eigenlijk ook betrekkelijk. Het zegt hooguit wat voor keuzes je kan maken. Of je ze daadwerkelijk maakt conform je inkomen is natuurlijk maar de vraag. Waarom anders zitten er zo veel mensen met torenhoge schulden?
Dan zijn er nog de cijfers die gebaseerd worden op een gemiddelde van iets. Dat gemiddelde kan stijgen of dalen, maar net wanneer je de meting doet. Dat heten wel onderzoeksresultaten. Je hoeft maar ergens naar te zoeken of het is wel onderzocht of moet worden onderzocht, om gedegen cijfers op tafel te leggen. Cijfers die prognoses vertegenwoordigen, die dan wel of niet gaan uitkomen, maar of die prognoses nou kloppen of niet, we zijn er dol op met ons allen. Waarom? vraag ik mij af. Omdat we daarop ook weer kunnen baseren wat het inkomen is, of daarop kunnen plannen dat we nog een keer op vakantie kunnen, of daarop kunnen vast stellen dat een bedrijf levensvatbaar is, of dat we de kans pakken om toch maar een behandeling aan te gaan. Maar van alle gemiddelden en uitzonderingen is het toch moeilijk te zeggen waar jij precies in het plaatje past. Elke keuze komt toch neer op je gevoel, of je het doet of niet. Want cijfers kunnen niet laten zien wat jij wel kan en niet kan, dat is alleen het resultaat van je leven wat dat weerspiegelt.
Hoe vaak ik de telefoon pak om iets te regelen voor mijn bedrijf, of een mail verstuur, zegt misschien iets over mijn drijfkracht. Maar het zegt niets over het resultaat van mijn inspanningen. Je kan net de juiste mensen treffen bij het eerste contact. Je kan ook net de juiste mensen mis lopen, waardoor de beoogde resultaten uit blijven. Kan ik dat omzetten naar prognoses, waarmee ik mezelf iets beloof, wat me misschien niet gaat lukken? Of is het maar gewoon doelstellingen zetten en er niet meer naar kijken? Waar zit de middenweg?
Prognoses en risico bepalingen doen veel met een mensen leven. Het drukt je met de neus op de feiten, maar wanneer weet je nou toch of die feiten op jou van toepassing zijn? Het drukt je met de neus op mogelijkheden, waar je over gaat nadenken, maar wil je dat wel? Want is het dan zo dat je een keuze kan maken?  Of is het beter om maar te gaan, navigerend op je gevoel. 
Cijfers geven soms een houvast, een richting of je op veilig gebied begeeft of niet. Of je risico's hebt vermeden waar je dat wilde vermijden. Of je gezond bent voor de leeftijd die je nu hebt bereikt, of je conditie op peil is, allemaal cijfers. Of je pensioen toereikend is, of je auto genoeg km heeft gerden, of je .... noem maar op.  En cijfers kunnen je een valse schijn van hoop toe zenden, wanneer het gaat om prognoses, waarbij de kans op genezing 75% is. Niemand die zegt aan welke kant van de prognoses je zal zitten en gaat het daarom? of gaat het erom hoe je ermee om gaat? met die onzekerheid, met de het moment dat je wel de regie in handen hebt, dat ene moment dat elk moment voor handen is.