nieuwe ster

De laatste weken waren de berichten al minder. Zowel minder vaak als minder goed. Vanochtend stond ik op met haar in gedachten: hoe zou het met Emma zijn?
Een blik op fb en ja, ik weet genoeg, vannacht werd er weer een ster geboren. Een jaar geleden bericht dat ze niet meer beter zou worden, levend op hoop en hopend op een wonder. Veel te jong, natuurlijk, weer veel te jong met de leeftijd van 5 jaar. Emma, zij laat ook een grote broer achter, grote broer Lars. Hij was de brandweer op M2 en dat kon Mirthe wel waarderen, hoewel het niet haar Lars was. Dan vroeg ze altijd waar haar Lars was. Meestal was die dan niet ver weg of net onderweg om haar te bezoeken.

Ik zit niet snel met woorden verlegen, maar in deze situaties zit ik ook stil te wezen. En dan kom ik op het gedicht dat ik schreef vlak na Mirthe's sterven:

Wat...?

Wat zeg je tegen een moeder die haar dochtertje verliest?
Er zijn geen passende woorden
Voor dit ondraaglijke verdriet

Wat zeg je tegen een vader die zijn  dochtertje verliest?
Er zijn geen passende daden
Voor dit onmetelijke verdriet

Wat zeg je tegen een broer die zijn zusje verliest
Er zijn geen troostende gebaren
Voor dit ontastbare verdriet

Wat zeg je tegen een meisje dat de aarde verlaat?
Die haar ladder heeft klaar gezet
Om naar de sterren te gaan
'Straal, prachtige Ster, Straal, Wijds en Ver'



Ik voelde de onmacht van de omgeving en wist dat ze niet konden verwoorden wat ze wel voelden. Want niets dekt te lading, van het medeleven en van de draagkracht die ze je willen geven. Niets. Het kan namelijk niet één kant op gaan. Er is een wisselwerking nodig en die wisselwerking is totaal anders in rouw, dan in elke manier van omgang die je daarvoor met elkaar hebt gehad.
Dat geeft niet, er komt een manier te voorschijn waarop je elkaar toch weer raken kan, helpen kan. Daarvoor mag de onmacht die er eerst is best even gezien en gevoeld worden door de omgeving. Dan heeft de rouwende de tijd om weer te komen tot contact, om zich te beseffen dat zijzelf hard moet werken om een beetje contact te krijgen. En het aan te kunnen, want ook dat vergt hard werken, dat in contact staan met je omgeving.