2016: afscheid versus nieuw begin

Heel beknopt samengevat ligt er in dat zinnetje hoe het afgelopen jaar is geweest. Zoeken naar een balans in de nieuwe situatie en vooral zoeken naar waar die balans dan gevonden kan worden. Afscheid nemen van een leven dat is geweest, van een huis dat die herinnering omsloten heeft binnen de muren.
Met een sleutel die toegang geeft tot een ander stel muren, is het nog maar de vraag of dit een nieuw thuis kan zijn, voor een gehalveerd gezin. En misschien ligt daar ook een afscheid in, niet meer een gehalveerd gezin, maar een heel gezin van 2 gezinsleden, met een vlinderzusje. Dat is wel wat een nieuw begin kan betekenen: opnieuw definiëren van wat er is en dat de basis laten vormen voor de toekomst. Zo laat ik los wat is geweest, zonder het te vergeten. Dat nooit. Zo maak ik ruimte voor wat komen gaat. Met een nieuwe basis en nieuwe doelen.
Of ik nu wil of niet, de feestdagen, geven me opnieuw de bezinning en het lijkt ineens of er nog meer los gelaten wordt, dan ik al had gedaan. Dat is best eng, want wat komt er voor in de plaats van wat ik lange tijd heb gedacht en gevoeld? Alles bij elkaar vraagt het me opnieuw mezelf te definiëren, en opnieuw te bepalen wie ik wil zijn, alleen dan kan ik stappen voorwaarts zetten. Stappen die op elk facet van mijn leven invloed hebben. Wie ik ben als moeder, als vriendin, als dochter, als zus, als begeleider, als ervaringsdeskundige en misschien zelfs als werkgever.
Hoe onzeker ik er ook over ben, ik ga door. In naam van Mirthe en als voorbeeld voor Lars. Voornemens zijn er genoeg, de deur naar 2016 gaat op slot. De deur naar 2017 is al bijna van het slot.

is of was

wat is of wat was?
Soms zeg ik is en soms zeg ik was.
Wanneer ik over Mirthe praat.
Het 'is' is geen ontkenning van de werkelijkheid.
Net als het 'was' geen definitie is van 'voorbij'.

Mirthe was de bezitter
van een gulle lach
van apenstreken
van een eigenwijze koninginne karakter
van stevige knuffels
en een vinger waar ze iedereen omheen kon winden

Mirthe is nog steeds
In mijn hart
In mijn gedachten
In mijn leven

Mirthe laat nog steeds van zich horen
Ik zie nog steeds haar apenstreken
Hoor nog steeds haar lach en haar gekwebbel
Ik voel nog steeds haar aanwezigheid

Ik ben voor altijd haar moeder
Vraag me niet te kiezen
tussen 'was' of 'is'
Hoe kan dat ook, wanneer iets voor altijd is.

December

December

Donkere dagen
Sint,
Pepernoten,
Marsepein,
Vloeit naadloos over
In kerstbomen,
Kerstballen,
Kerstmuziek,
En kaarslicht.

Kerst
Samen zijn
Gezelligheid
Tijd voor elkaar
Verbondenheid
En al wat meer met bezinning
samen gaat.

Ik voel het niet
Niet nu
Niet één moment van het jaar
Golvend door het jaar
Vind ik mijn bezinning in mijzelf
Vind ik verbondenheid wanneer ik dat aan kan
Op mijn tijd
met of zonder kaarslicht