We hadden een stralend middelpunt in ons leven, al een paar jaar. Dat was jij Mirthe. Jij straalde en had lol. De laatste weken wat minder, die bekende 3 jaar geleden. Daarom gingen we die dag 3 jaar geleden naar het inloopspreekuur van het consultatiebureau. Als je immers last van je oren had, dan kon de arts daar wel zien of dat zo was en hoefden we niet naar de huisarts, of in elk geval niet meteen. Maar de arts was er niet, wel na de mei vakantie, over 2 weken. Zo lang kunnen we niet wachten, dacht ik nog. De verpleegkundige adviseerde naar de huisarts te gaan, want het duurde niet lang of zij zag wat wij zagen. Lopend naar huis, belde ik meteen de huisarts, het was namelijk nog net geen 12 uur en anders zouden we moeten wachten tot na de pauze en dan zou ik in de knoei komen met de tijd. Om half 2 jou naar de peuterspeelzaal brengen, dan naar school om Lars op te halen en dan jou weer ophalen en dan ik aan het werk... Het is een drukke middag op dinsdag. Beter maar meteen bellen dus en een afspraak is zo gemaakt, meteen ook voor Lars, dus en dubbele afspraak. Ik leg uit dat we zien dat je veel wankelt en valt en dat ik vermoed dat het je oren zijn, of de huisarts daar naar wil kijken. En zo staat de afspraak voor overmorgen gepland. Zo kan ik de uren van deze week nog werken die ik heb staan, want na morgenochtend ben ik zo maar vrij tot maandag. Een ongekende luxe en best fijn, hoewel ik er best wat werk bij kan gebruiken, zoals het er nu naar uit ziet.
Vandaag is het een heel andere dag. Ik heb de auto weer ingepakt, met veel stralende middelpunten. Lars breng ik weg en dan rijd ik door naar het pittoreske Wildervank. Of all places is daar een uitvaartbeurs, waar ik met open armen wordt verwelkomd. Geen idee wat ik daarvan kan verwachten, dus stel ik mij in op een rustige dag, met in elk geval goede gesprekken met de overige standhouders. Heel mooi, want ook Katja is er. Zij heeft Mirthe's verhaal voorgedragen op haar uitvaart. Lieve Katja. Ook vandaag draagt zij voor, het verhaal van Kaj. 14 jaar geleden werd het onmogelijk voor hem om verder te reizen met zijn lijfje. Vandaag precies 14 jaar geleden. Ik weet het, ik heb de datum op zijn zwaard gezien, een steenworp afstand van Mirthe's plekje. Wat mooi om zijn verhaal te horen, hier vandaag, en weer Katja's stem te horen. Zo is Mirthe er ook bij.
Bij een ronde door de kerk, de locatie van de beurs, spreek ik weer menig bekende. Sommigen zie ik elke beurs weer (klinkt als heel veel, maar dat valt nog best mee). Eén van de bekenden, wijst mij op mijn banner, hoe mooi die bij mijn plek in het midden van de kerk staat.
Hij heeft gelijk, de plek en de banner zetten 'het stralend middelpunt' wel kracht bij. Ach en zo voelde het vandaag toch ook weer, stralend in het midden, hebben we weer menigeen geraakt. Wat is het toch fijn om te doen :) en mooi om bij iedereen een zelfde soort bevlogenheid te ervaren. Ieder heeft een eigen verhaal en eigen reden om het verlies van een ander mooier te maken, of in elk geval lichter door te toevoeging van een beetje draagkracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten