een mooie avond 9 jaar geleden.

Het zal 9 jaar geleden zijn geweest dat we elkaar even spraken. Op een bijeenkomst van het kinderdagverblijf waar onze zoons bij elkaar in de groep zaten. Je stond er alleen voor, maar desondanks leek het je gemakkelijk af te gaan, de zorg van je zoon. Hij was een paar weken jonger dan Lars, maar hij kroop al overal op en af. Iets wat Lars te veel moeite leek te kosten en het dus ook niet zou proberen al zou hij het kunnen.
Je had toen een eigen huisje voor jou en je zoon, kunnen kopen. Je ouders hielpen met verbouwen en opknappen. Wat heerlijk, zulke ouders. En wat had ik een respect voor jouw doorzettingsvermogen.
Toen ging Lars naar school. Niet veel later ging ook jouw zoon naar dezelfde school, in een parallel klas. In groep 3 kwamen ze bij elkaar in de klas, een klik leek er niet te zijn. Eén keer probeerde Lars een speelafspraak te maken, maar een ander was hem voor en bij die poging is het gebleven.
Wij hebben elkaar ook niet meer gesproken na die avond op het kinderdagverblijf. Toen je zoon naar een andere school ging was er natuurlijk helemaal geen contact. Toch hoorde ik vorig jaar van jouw situatie. Je lag in het ziekenhuis. Mijn vriendin had eerder die week jouw uitvallende haren afgeschoren. Dan had je dat maar vast gehad. Er was nog hoop, er was behandeling. Dat duurde maar even, de hoop. Even later kreeg ik van mijn vriendin te horen dat het aflopend was. Je trok met je zoon bij je moeder in, zij zou hem opvoeden, zodra jij dat niet meer kon.
Gister hoorde ik van een andere vriendin dat je je vleugels hebt uitgeslagen. Met 36 jaar en een zoon van 9 is het leven voorbij, zoals je het hier kende. Jouw zoon verliest zijn moeder, de enige ouder die hij heeft gekend. Jouw moeder verliest haar dochter en krijgt de zorg van jouw zoon erbij. Ik hoop dat jouw zoon weet dat je altijd bij en om hem heen zal zijn. Ik hoop dat jouw moeder je tekens van contact en liefde mag herkennen, zodat ze weet dat ze het niet alleen hoeft te doen.
Wederom de conclusie, dat kanker niet discrimineert, geen leeftijd uit sluit, geen voorkeursbehandeling geeft, grenzeloos is in zijn gedrag en onuitputtelijk door blijft zoeken naar nieuwe vruchtbare bodem. Als liefde nou zou zijn als kanker, wat zou de wereld er dan anders uit zien.