andermans woorden passen soms even beter

Gewoon even een citaat van een inspirerende vrouw en een gedicht van een inspirerende man. Beiden zo herkenbaar. En waarom zou ik zelf de woorden zoeken, wanneer een ander het zo treffend heeft gevat.

 "I know God won't give me anything I can't handle. I just wish he didn't trust me so much."
— Mother Teresa

Verlangen naar het licht

Het kan zo sterk zijn: dat gevoel van heimwee,
dat verlangen naar die wereld van louter licht,
waaraan je op de een of andere manier
zulke vage herinneringen hebt.
Vaag, maar tegelijk zo duidelijk en indringend.

Vooral als je je alleen voelt en als je het gevoel hebt
er altijd weer alleen voor te staan,
kan dat gevoel van heimwee naar boven komen
en zo voelbaar worden.
Je zou het leven hier op aarde, die hardheid
en dat onbegrip, willen ontvluchten om je weer
met die wereld van licht te mogen verbinden.
En toch... Ergens weet je dat die vlucht
niet het juiste antwoord is op wat jou benauwt.
En zodra je je dat bewust durft te maken,
weet je: hier op áárde heeft God mij nodig.
Hier op aarde ligt mijn opdracht.
En dan herinner je je het misschien weer:
dat je een enkele keer in de ogen van andere mensen
iets van dat licht uit die andere wereld hebt gezien.
En dat je dus het licht hier op aarde kunt vinden.
Je hoeft niet te vluchten, je hoeft niet
op die golf van heimwee weg te glijden.
Want hier op aarde laat het licht zich vinden.
En je voelt: als dat mijn opdracht is,
het licht te zoeken in de ogen van anderen,
dan weet je op hetzelfde moment dat het ook
je opdracht is om ook zelf kanaal voor dat licht te zijn.
Zodat anderen in jóuw ogen dat licht kunnen vinden
en daarin antwoord op hun heimwee kunnen vinden.
Durf het dan. Laat het licht van de eeuwige liefde
stromen door je hart en laat het oplichten in je ogen.
Hans Stolp
(Uit: "Wat mijn hart je zeggen wil")