10 jongens

Zet 10 jongens bij elkaar en je mond valt open van verbazing. Zo verging het mij gister. Ik had mijn borst nat gemaakt voor de wervelwind die dit zou kunnen worden...Maar niets bleek minder waar te zijn. Natuurlijk zijn het jongens en natuurlijk kunnen ze druk zijn, maar deze 10 kan je prima bij elkaar hebben.
10 stuks die wild enthousiast zijn omdat ze gaan bowlen. Lars is niet de enige die slecht heeft geslapen, van de spanning. De middag wordt gestart met ranja, cake en de kado's natuurlijk. Maar dat kan niet zonder te zingen, wanneer wij inzetten wordt er uit volle borst mee gezongen en dat vind ik wel grappig dat ze dat zo enthousiast doen.
10 jongens is best wel veel, maar wat een leuke club. Geen enkele doet brutaal of uitdagend. Niet dat ze braaf blijven zitten of geen dingen uitproberen, maar ze luisterden heel goed, wanneer ze iets werd gezegd. Ook naar elkaar toe, zijn ze respectvol, iemand die gek doet, wordt eerder overtroffen door de gekkigheid van de ander in plaats van uitgelachen te worden. Ik zie daar wel de opvoeding in van de ouders, maar ook van de school. Zij dragen zeker bij in de manier waarop deze jongens met elkaar om gaan.
En wat ben ik dan ook trots op Lars, hoe hij het voor elkaar krijgt om zo'n leuke club jongens om zich heen te verzamelen. Met de één speelt hij geregeld en met de ander alleen op school. Lars doet het goed, hij heeft het naar zijn zin en geniet.
Bij het bowlen is hij net een dieseltje, terwijl de één na de ander een spare of zelfs een strike gooit, bungelt hij lang onderaan de scorelijst. Hij weet het en ziet het en baalt er ook wel van, maar gaat dapper door. De aanhouder wint, bij het afronden van de eerste ronde staat hij niet meer onderaan. Bij de tweede ronde staat hij bovenaan. De scorelijsten worden vergeten, dat is maar goed ook, want daar gaat het ten slotte niet om.
Na de patat is er nog tijd over. En energie ook, ze hebben zo goed op elkaar gelet en elkaar aangemoedigd tijdens het bowlen, dat er nog genoeg te rennen valt. Voor het bowlingcentrum is ruimte genoeg om te spelen, het is droog en wanneer de jassen gepakt mogen worden zijn ze in 2 minuten buiten. Na een kwartier rennen willen sommigen de jassen toch wel uit doen. En bezwete koppies kijken vragend of het alsjeblieft mag. Lijkt mij beter van niet. Wanneer alle kinderen opgehaald zijn die opgehaald zouden worden, kan Lars thuis nog even verder spelen met de 2 die met ons mee naar huis gaan. Zelfs dan is de tijd nog te kort.
Wat een heerlijke middag, die gesmeerd liep. Met complimenten aan het bowlingcentrum en dank aan mijn vriendin die dapper ja zei om deze middag te helpen. En ik ben blij dat Lars het naar zijn zin heeft gehad, hij vond het ontzettend leuk, heeft genoten en ik ook. Vooral dat laatste had ik niet gedacht.