vacuum

Vorige week leek er wel weer even zo'n vacuum te zijn getrokken in... ja in wat, mijn leven, mijn bezigheden, mijn emoties? Ik weet het niet. Het leek wel of de wereld weer even stil stond. De ijzel bevestigde dat gevoel voor mij nog eens. In en om huis ben ik wel druk bezig, maar de beweging om mij heen was ver te zoeken. Na de drukte van december is het terug schakelen naar 3 versnellingen lager en dat is altijd even wennen. Net als wanneer je uren lang op de snelweg rijdt en dan ineens door een 30 km wijk stapvoets moet rijden. Vind ik soms best lastig, alsof mijn hoofd ook even moeten wennen aan dat langzamere tempo. Zo heb ik dat deze maand ook weer.
Dat heb ik altijd met januari, maar nu is dat gevoel versterkt, sinds vorig jaar zeg maar. Het is maar goed dat er bezigheden zijn die ik altijd door kan blijven doen. Dat is het voordeel van werken aan huis of eigenlijk in huis. Het heeft ook nadelen. Want wanneer je dan een nieuwe smeltketel aanschaft, omdat dat professioneler, efficienter en veiliger is, dan wil je die natuurlijk meteen uit proberen. Ook als het 7 uur 's avonds is. Het eerste kaarsvet om 8 uur gesmolten is, de kaarsen moeten koelen en om 9 uur nog een keer opgeschonken moeten worden, om 11 uur het kaarsvet nog steeds gesmolten, ook al staat de ketel al vanaf 9 uur uit, en ik het niet laten kan, dat gesmolten kaarsvet ongebruikt te laten staan, terwijl ik nog heel veel drijfkaarshartjes wil maken voor weer een nieuwe op stapel staande actie... sta ik toch om 11 uur nog kaarsjes te maken. Ja dat is het nadeel van een enthousiaste ondernemer. Voordeel is wel dat ik vanochtend een volle tafel met drijfkaarsjes had staan. Vind ik dan toch wel heel erg leuk! En wat weinig moeite om op deze manier kaarsen te maken. Zo veel beter, zo veel minder gepruts, gehak en gesnijd. Dus bye bye ranja blikken. Weer een goed voornemen vervuld en wat is het jaar nog jong. Dat beloofd wat voor de rest van het jaar.
En alsof de smeltketel nog meer doet smelten, stroomt het weer kaarsresten, een tasje hier, een tasje daar. Laat maar komen! Verder zit er ook weer stroom op de agenda, verschillende uitnodigingen om met de Lichtpuntjes een stand te vullen. Wat is dat toch leuk.
Het vacuum zal niet alleen voor mij gelden, het zal voor iedereen weer even terug schakelen zijn in de orde van de dag. Na weer wekenlang toegeleefd te hebben en opgeslokt te worden door de drukte die december toch altijd met zich mee brengt., is het altijd een weekje bij komen om vervolgens weer op gang te komen.
Nu moet ik weer op gang komen om de maaltijd van vanavond in elkaar te toveren. Eens kijken of me dat lukken gaat, tussen het dweilen, opruimen en inpakken door.