opnieuw beginnen

School is weer begonnen. Veel van mijn plannen heb ik uitgesteld tot januari, of daarna. Veel ligt ook wel in de week bij deze of gene. En sommige plannen worden ook concreet uitgevoerd, deze week. Maar toch is er dat overweldigende gevoel. Januari is de maand van 'opnieuw beginnen' of van simpel weg een nieuw begin. Wat geweest is geweest, hebben we het niet meer over en op naar en nieuw jaar met nieuwe kansen. Dat was niet de reden om sommige zaken uit te stellen. Het was in december gewoon te druk om ook nog allerlei lijntjes op te pakken die makkelijk even konden wachten. Maar ik merk nu dat ik niet meteen weer op de modus van intitiatief nemen en aan pakken zit.
Hoewel er vandaag toch weer genoeg stof tot nadenken is neergedaald, tegelijk met die sneeuw hier, zo lijkt het. Er stond een interessant gesprek gepland met iemand die we de afgelopen jaren vaker hebben gezien, hij is op de hoogte van sommige ontwikkelingen, maar niet van Mirthe's overlijden. Hij weet wel dat we bezig zijn 'opnieuw te beginnen'. Ieder apart een nieuw leven opbouwen. En dat is waar deze afspraak om gaat. Het gaat om het huis en hoe dat een plek heeft in de huidige en toekomstige situatie. Er zijn nogal wat haken en ogen, die ik je zal besparen.
Nu was ons contactpersoon ziek en dus werd er door een waarnemer invulling aan deze afspraak gegeven. Al meteen gaf hij aan dat we toch wel wat voor de kiezen hebben gehad. Hij weet waarvoor de afspraak is gemaakt, maar wat hij verder weet, weet ik niet. Wanneer hij hoort dat we al een paar jaar gebruik maken van de sociale voorzieningen, snapt hij wel dat het allemaal niet makkelijk is geweest. Dan komt Mirthe ter sprake. Enigszins verbaasd over de manier waarop we dit vertellen, concludeert hij dat we wel het ergste hebben meegemaakt wat je je kan voorstellen. En ja als je zo het op een rijtje zet hoe ons leven 3 jaar geleden op zijn kop werd gezet, dan is dat best wel 'schrijnend'. Zo is het ons ook meerdere keren terug gegeven, dat mensen uit onze omgeving onze situatie 'schrijnend' vinden. Ik vind dat heel erg om te horen. En als je er van de buitenkant naar kijkt is dat misschien wel zo. Maar nog voelt het niet zo voor mij. Nog steeds voel ik me rijker dan ooit.
Terwijl we in dit gesprek de conclusie trekken dat het wel heel triest klinkt, als je alles op een rijtje zet. Kan ik het niet helpen en schiet in de lach, ney als de andere aanwezigen. Daar teken ik voor: lachend opnieuw beginnen. Het ergste is achter de rug en ik zal het er nog vaak genoeg over hebben!
Voor vandaag is dit weer genoeg geweest van al die plannen die er nog liggen. Het jaar is nog jong en de toekomst nog lang.