Een intensieve dag vandaag. Met de club ondernemers hadden we een dagje productie gepland, voor SuperMirthe's Lichtpuntjes wel te verstaan. Al weken had ik een mooie productie kunnen draaien met de voorraad kaarsresten en de smeltketel. Zo stond er een mooie lading klaar met kaarsen om in te pakken en dat scheelt me enorm in het aantal uren dat ik er insteek. Soms zit ik tot 11 uur 's avonds in te pakken, om de ketel weer aan te zetten zodra ik om half 8 beneden ben. Het is dan niet zo gek dat ik wel 60 uur op de teller kan zetten elke week.
Het geeft niet, ik vind erg leuk om te zien wat een toestroom er is en ik ben enorm blij dat ik ook deze maand toch een enkele kaars verkoop. Wat ik niet had verwacht. Wat ook leuk is, terwijl hier volop wordt gewerkt dat de deurbel gaat en weer een lieve vrouw die haar tasje met kaarsresten komt brengen. Wat kan ik mij dan dankbaar voelen met het werk dat ik doe.
Vandaag, 16 maanden na het overlijden van Mirthe, kan ik ervaren hoe het is om productieleider te zijn en gastvrouw tegelijk. Het is wereld op zijn kop, denk ik wel eens. Het leuke is dat ook hier weer nieuwe dingen uit rollen, nieuwe voornemens om dit vaker te doen, nieuwe verkoop initiatieven of workshops om te geven. Kaarsen zijn zo veelzijdig, als rouwproduct of een activiteit voor een kinderfeestje. Het houdt het leuk en enerverend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten