Vorig jaar op 3 oktober om 3 uur begon de Vlinderdienst van Mirthe. Het was een mooie gedenkwaardige dienst, met prachtige woorden en beloftes voor de toekomst. Want die toekomst ligt er wel voor ons allemaal. En die toekomst heeft plannen met ons, hoe dan ook. Eén van die plannen was de prachtige boom op het schoolplein, die daar nu staat te pronken en al een beetje schaduw biedt op hete zomerdagen.
Vandaag is het weer zo'n prachtige nazomerse dag, waarop een jas niet nodig is, als je uit de wind staat. Vandaag was het oogstfeest op de buurtmoestuin en vanmiddag was het weer een bezoekje aan Mirthe. Aansluitend hebben we plantjes gekocht voor Mirthe's tuintje, die de winter verdragen kunnen. Mirthe, we zijn elke dag met je bezig, elke dag leef je in ons voort. Vandaag zo anders dan een jaar geleden. Vandaag geen gat in de grond, maar plantjes voor jouw landgoed, 1,20 bij 60 cm groot. Jouw landgoed, dat al meer gekost heeft dan onze hele tuin dit jaar bij elkaar.
Het leven gaat verder, de tijd tikt weg. De tijd die niet zoveel zeggend is over de rijkdom van een mensenleven. Want tijd zegt niks over waarde en liefde. Tijd zegt alleen hoe lang je pad is geweest of hoe lang je mogelijk nog onderweg kan zijn. Het zegt niet iets wat je met die tijd hebt gedaan, of je die hebt uitgezeten of effectief hebt besteed. Of die effectiviteit alleen betrekking had op jezelf of ook op je omgeving.
Het zegt wel dat we vorig jaar wat anders deden dan dit jaar. Dat we veel hebben los gelaten, wat graag hadden vast gehouden. Dat we anders in het leven staan en andere dingen waardevol vinden dan wat een jaar geleden nog zo belangrijk was. Dat we een jaar lang hebben geleefd met dit gemis en weten dat we dat nog langer kunnen. Tijd, het is maar een vreemd concept, als je het tegen levensvragen afsteekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten