Hoeveel meer kan ik loslaten? Hoeveel meer kan ik verdragen? Elke stap is pijnlijk, op dit moment, want elke stap is weer opnieuw loslaten van iets dat ik niet wil loslaten. Het is nodig, het moet, vasthouden aan wat is geweest is geen optie. Dat verstard, dat verstopt, dat laat de boel overlopen. Los laten betekent beweging, betekend onzekerheid, betekend onbekend terrein. Ik heb het al eerder gedaan, ik heb ervaring, maar makkelijk is het niet, wanneer wat is geweest zo vertrouwd en kostbaar is. Loslaten, ik weet dat ik het kan. Ik weet dat de eerste stappen de moeilijkste zijn. Waarom is houden van, onlosmakelijk verbonden met verdriet?
Het is weer diep adem halen, terwijl de storm door mijn lijf trekt. Nog maar een keer. De neus in de wind en laten gaan, wat voorbij trekken zal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten