wat een week

Moe, voldaan en niet meer kunnen slapen nadat ik toch erg laat op bed lag, voor mijn doen. Ik ben het duidelijk niet meer gewend, de laatste tijd. Maar goed. Deze week is voor mijn gevoel weer net zo pittig als deze week vorig jaar. Met het grote verschil dat ik deze week naar een lezing ging, BTW aangifte deed en naar een werkgroepbijeenkomst ging, met een uurtje filerijden als bonus (wat ben ik dan toch blij dat ik niet in de randstad woon). In elk geval 3 dingen waar ik vorig jaar niet aan denken moest. Alleen al een boodschapje doen of Lars van school halen of erheen brengen, kostte me al een vermogen aan energie. Dan heb ik al het nodige werk verzet om dit te kunnen doen. Niet ongemerkt, want moe ben ik wel. Even een dagje niets hoeven doen, is dan wel lekker. De agenda is vandaag in elk geval leeg.
De komende weken wordt die al wel weer aardig gevuld. Met leuke activiteiten, gerelateerd aan de Lichtpuntjes. Want die gaan natuurlijk nog meer en nog verder stralen. De koude dagen komen er aan, de kaarsen branden weer volop, dus bewaar de resten en stuur ze naar mij op of verzamel ze in grote hoeveelheden en we regelen een ophaalafspraak.

Want wil ik nog meer van deze kunnen maken.....

 Heb ik heel veel van deze nodig:

Kortom, de week was roerig. Er is weer veel werk/ rouwarbeid verricht. Dat zal nog wel een tijdje langer het ritme zijn waar ik in verkeer. Het hoort er nou eenmaal bij. Al met al kijk ik wel terug op een waardevolle week waarin ik weer veel Lichtpuntjes heb gemaakt, verspreid, maar ook vooral zelf heb mogen ontvangen!