Kleine handjes pakten jou vast
ze schudden jou door elkaar
strooiden je uit
Kleine vingertjes veegden je schoon
ze likten van jou lekkere smaak
keer op keer
Kleine handjes deden ons eten lekkerder smaken
door het leeg schudden van jouw buik
jouw inhoudt gaf ons smaak
De kleine handjes pakken jou allang niet meer vast
Schuiven jouw schuifje niet meer open
Strooien jouw buikje niet meer leeg
De kleine vingertjes strijken niet meer over jouw kop
Om vervolgens eindeloos van jou te snoepen
Als wij er niet op bedacht waren...
Nu is jouw buikje leeg
geen korreltje meer over
Lang konden we nog van jouw smaak genieten
van de herinnering van de kleine handjes
En het ondeugende gelach dat daarbij hoorde
je bent maar een zoutpot
Maar aan jou kleeft zoveel meer
Als een korreltje van de eindeloze herinneringen
Die niet meer aangevuld worden
Herinneringen uitgestrooid in ons leven
zoals jouw buikje nu ook uitgestrooid is
Dag zoutpot
Dank je wel voor je onlosmakelijke ondeugd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten