vrijdag de 13de

Vrijdag de 13de, ik realiseerde me dat pas, toen de dag al een eind op weg was. Wat ik me wel al dagen realiseerde is dat 80 jaar geleden mijn vader werd geboren. Geen idee of dat thuis was of in het ziekenhuis.
Ik start de dag met Lars. De tas wordt natuurlijk ingepakt met zijn eten en drinken. Dit keer ook een oude broek, want dat moest aldus het vriendje dat vandaag zijn feestje viert. Een heel cool feestje, wat zijn het toch al mini mannetjes.
Maar ook zijn huis werk moet mee en natuurlijk de envelop voor het feestvarken. Op school wordt hij meteen door 2 vriendjes ingewijd in de laatste feestontwikkelingen. De bel gaat en na nog een zwaai, verdwijnt hij met de groep leerlingen door de deur.
Ik klets nog even bij met mijn vriendin, een beetje standaard procedure de laatste tijd. Dan komt de bakker aangereden. Het zal een na levering zijn van de sponsoractie, waar hij duidelijk blij mee is (1800 suikerbroden, is vast een mooie boost voor de omzet). Hij weet de weg niet, dus wijzen wij hem de juiste deur.
Thuis zet ik koffie, drink die tijdens het lezen van de mail. Na de koffie pak ik een paar emmers en de tuinhandschoenen, tijd om de voortuin een beetje aan kant te maken. Na een klein uurtje, pak ik alles weer bij elkaar. Maar eerst spreekt de over buurman me aan, hij heeft nu niet zo veel, maar kan hij mij ook blij maken met de stompjes van diner kaarsen? Natuurlijk, alles is mooi mee genomen. Hij blij, want hij brandt altijd kaarsen. Dat weet ik inmiddels, want geregeld vult hij de roze kliko bij de voorkeur.
Dan even naar de winkel, voor een boodschapje voor een ruil via fb geregeld, met een overbuurvrouw (wat we allebei niet wisten, tot we de ruil hadden afgesproken). Bij de ruil krijg ik een set kaars een mee, want dat wist ze wel: Ik ben van die mooie kaarsen, haha. Leuk.
Dan nog even een bureacratisch papiertje inleveren, meteen door naar de andere winkel, om een kleine verbetering te kunnen aan brengen in het kleine kamertje.
Eerst maak ik een bestelling van weer een andere overbuurvrouw in orde (het lijkt wel de dag van de overburen). Ze is niet thuis, wanneer ik haar het resultaat wil laten zien, dus duik ik weer de tuin in. Nog een uurtje gewerkt en dan lunchen. Dan waag ik me aan een klus waar ik al lang naar uit kijk, dat het is gedaan. Het probleem is het doen, dus de halve gereedschapskist trek ik leeg en zo knapp het kleine kamertje flink op. Na een uurtje is de klus geklaard.
In de mail blijkt de bestelling van eerder deze week te zijn bevestigd. Ik doe een aantal voorbereidingen voor die bestelling, waarna ik naar Mirthe ga. Het is droog en haar plantjes hebben toch echt water nodig. Het is weer even elke dag langs gaan en ik ben blij te zien dat de plantjes goed groeien, ondanks de afwezigheid van regen. Een gieter water is een goed alternatief.
Thuis aangekomen komt de overbuurvrouw haar bestelling bewonderen. Het is de eerste doopkaars die ik heb gemaakt en ik ben er best tevreden over, zij gelukkig ook en de volgende bestelling is ook al binnen dankzij FB.
Lars komt thuis, enthousiast over het feestje. Er wordt nog even nabesproken wie de ander hoe vaak heeft geraakt met de laser. Ik snap er niet veel aan, gelukkig is het plezier er niet minder om.
Een paar mooie gesprekken volgen, waarbij het verse verdiet van pas weg gevlogen kinderen aan de orde zijn. Het is bijzonder hoe makkelijk het raakvlak is gevonden.
Dan een mail, met m mooie uitnodiging, wederom in verband met de toekomstige lotgenoten van mij en Mirthe. Natuurlijk zeg ik ja, ik draag graag een steentje bij.
Hoezo vrijdag de 13de = ongeluk? Ik heb een mooie rijke dag, dank je wel pap.