'Liedeke' ik open mijn ogen en zie het silhouet in het donker van de 9 jarige. Nee, niet Lars.
Nog een keer fluistert hij 'Liedeke' ja, antwoord ik. 'Hoe laat is het?'
Ik richt mij op en zie op de wekker de 5 pronken als eerste getal. '5 uur' zeg ik. 'Ok' zegt hij. 'Ik moet naar de wc' 'dat is goed, doe de traplamp maar aan'. 'Ok' 'en Erryn, het is je gelukt hè? Je mag best trots op jezelf zijn' gniffel gniffel 'ja dat ben ik ook' zegt hij, 'toen ik net wakker werd dacht ik Yeah het is gelukt! En deed ik zo' hij steekt zijn armen juichend in de lucht. 'En terecht' zeg ik, ' ik denk dat papa en mama ook trots zijn, ik in elk geval' ' en Lars ook denk ik' 'ja dat denk ik'
Hij sluipt weer naar Lars' kamer. De eigen meegebrachte zaklamp gaat aan ipv de traplamp. Ik moet wel lachen, dat is natuurlijk veel avontuurlijker dan de traplamp!
Om half 8 word ik wakker van 2 vrolijke jongens. Iets te vrolijk naar mijn zin en ook nog iets te vroeg. Beneden dollen ze verder zoals gister afgesproken. Blij met deze overwinning en blij met vertrouwen van deze jongen die al zo lang en zo vaak deze drempel heeft geprobeerd te overwinnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten