vrijdag 16 juni 2017

ik zie, ik zie

Wat een ander als iets onschuldigs ziet, iets wat met een beetje therapie verholpen kan worden. Is voor mij de aanleiding tot schrikbeelden en schrikacties. Of het aan mij ligt of dat het grondslag heeft wat ik vermoed, zal alleen tijd kunnen uitwijzen. Het is niet aan mij om erover in te zitten.
Het is asn mij om de schrikbeelden de baas te blijven, die uit mijn 'verleden' komen. Het is juist dat verleden dat mij heeft geleerd hoe het soms kan gaan in het leven. Iets onschuldigs kan zich ombuigen tot hel op aarde, want dat is wat er gebeurt wanneer je je kind ziet lijden. Haar ziet inleveren op het leven dat je voor haar had gewenst. Het is niet meer dan een beetje onbakans geweest bij Mirthe dat door sloeg naar alle kanten, behalve de kant van 'ze leefde nog lang en gelukkig'.
Nu zie ik signalen, die mij verontrusten. Ik sta aan de zijlijn en kijk toe. Ik zie, ik zie wat zij niet zien...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten