De dag begint met een maandagochtend gevoel. Met name op het moment dat de wekker gaat. Het lange weekend is te snel voorbij. En nu de dubbele zondag voorbij is begint de bedrijvigheid weer. Als eerste weer een training m.b.t. het ondernemerschap. Dat is een goede starter. Anders kom ik ook wel op gang, want op het bedrijf is nog veel te doen! Zeker met de opening vast gepind op de agenda: 1 juni. De dag dat SuperMirthe's Lichtpuntjes als bedrijf werd ingeschreven bij de kvk. Twee jaar geleden. Nog altijd kan ik niet bevatten dat het al een omvang heeft die vraagt om een eigen onderkomen. En hoewel dit eigen onderkomen weinig meer is dan een XXL garagebox, is er niemand die het gek vind dat dit wel een opening verdient.
Het maandagochtend gevoel wordt gekenmerkt door twijfel. Met vragen die zich in mijn hoofd in hoofdletters afspelen. 'Kan ik dit wel?' en 'Komt het wel goed?' Het zware gevoel dat erbij hoort zucht ik weg. De dag is begonnen en er zit niets anders op dan de dag tegemoet te treden.
Al snel ben ik het gevoel kwijt, wanneer ik trots Lars uit zwaai op zijn nieuwe fiets. Ik ga eerst nog even naar de zaak, voordat ik naar de training ga. En ook daar is het een goed begin van de dag. Nog voor ik mijn koffie op heb, is de eerste bestelling van deze week een feit. Dat geeft me weer een goed gevoel. Ook word ik gevraagd om een presentatie te houden over mijn ondernemerschap. Er wordt hard gebouwd aan mijn zelfvertrouwen!
Na de training blijkt dat ik goed in de gaten word gehouden en dat een aantal mensen zich voor mij inzetten. Ze zouden prima dienst kunnen doen als woordvoerder, Haha.
Terug op de zaak blijkt dat de verbouwing aan de achterzijde cam het pand in volle gang is. Op zich heb ik daar geen last van, maar zodra ik naar de wc moet kom ik langs het sloopwerk. Ik raak in gesprek. Het blijkt de oprichter te zijn van het bedrijf, hij heeft de zaken al enige tijd geleden over gedragen, maar helpt zo nu en dan met de nodige werkzaamheden. Hij blijkt te weten van mijn werkzaamheden en er wel nieuwsgierig naar te zijn. Ik stel voor dat hij met loopt naar mijn deel van het pand. Dat vindt hij leuk. Hij is onder de indruk. Wanneer ik Mirthe noem, vraagt hij of ik weet van zijn kleinzoontje? Nee. Ik slik bij het horen van zijn verhaal. Bijzonder. Hij vindt het fantastisch wat ik doe. Als hij of zijn zoons iets voor me kunnen doen, dan horen ze het graag.
Hoe kan het maandagochtend gevoel überhaupt bestaan, wanneer er zulke mooie dingen gebeuren! Dit zijn slechts een paar lichtpuntjes die mij geregeld worden toebedeeld. Zo ga ik de dag afsluiten met een gevoel van diepe dankbaarheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten