Al weken ben ik bezig met de stap die ik deze week heb gezet. Nou, eigenlijk maanden, als ik eerlijk ben. Want het is me al langer duidelijk dat werken in de woonkamer geen goed idee is. Het was pas dinsdag helemaal zeker, dat er woensdag verhuisd kon worden. Alles viel ineens op zijn plek. Woensdag 9 uur stipt op tijd. De deur ging open, lampen aan en ... we werden toe gejammerd door een kat die waarschijnlijk bij één van de buren zat ingesloten. De hele overdracht, bleef hij aanhoudelijk jammeren, zodat hij duidelijk gehoord zou worden in zijn vraag om vrijheid. De makelaar gaat er achteraan, zodra de overdracht is gedaan, iets minder dan 10 minuten later. Later op de dag zie ik de kat lopen. Hij schiet weer bij de buren naar binnen, maar de deur is open, dus hij zal er ook wel weer uit komen.
Het verhuizen is begonnen. Zware dozen en zwaarbeladen auto's rijden de vrachten naar de zaak. Dat klinkt goed he? De zaak. Tussen de grote loodsen op het bedrijventerrein, staat mijn loods waar ik maar een klein stukje van huur. Maar dat het zo klein niet is, blijkt wel wanneer de voorraad is overgebracht. Ineens lijkt de voorraad kaarsresten heel klein. Ik knik tevreden: hier kan ik nog wel even vooruit!
Het is nog een beetje behelpen, een beetje mijn draai gaan vinden. Maar ik heb thuis meer rust. Dat voel ik wanneer ik in de stoel zak en de moeheid toeslaat. Van alle inspanning die ik de afgelopen weken heb gehad. Nee, ook dat klopt niet, van de afgelopen maanden. Want het is al maanden druk en vliegen en rennen. Nu kan ik dat stuk wat meer inkaderen en kan thuis weer thuis worden.
Thuis... hoe doe ik dat eigenlijk? Ik heb al zolang niet het idee dat ik een thuis thuis heb. Misschien een idee om wat meubeltjes op te knappen ofzo. Om zo thuis meer eenheid te maken.
Iemand zei deze week tegen me, of ik me niet kaal voelde, omdat ik niet met de kaarsen bezig kon zijn terwijl ik met haar thuis zat koffie te drinken... Dat was één van de doelen. Maar nu mijn hobby mijn werk is, heb ik toch wel een nieuwe hobby nodig? Hmm, daar had ik nog niet over nagedacht...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten