Het was 7 jaar geleden op 9 juni de dag van de verkiezingen. Op zich niet bijzonder behalve dan dat het in juni was en daarmee een vervroegde verkiezing was. En ik zou het me zeker niet kunnen herinneren als het voor beide kinderen niet belangrijke dagen waren. Lars ging wennen op school, want na de zomer zou hij naar groep 1 gaan. Ik vond het maar niks, ik heb gehuild en gehuild, wat moest dat gaan worden...? Hoe zou hij het vinden in zo'n grote groep?
Mijn tranen waren niet alleen daarover. De hormonen hielpen goed mee. Ik liep al 10 dagen over tijd en er was al een afspraak gemaakt voor de volgende in het ziekenhuis. Het maakte mij niet meer uit, al zou ik graag thuis bevallen. Maar het belangrijkste was natuurlijk dat mijn meisje in mijn armen zou komen te liggen. Bij voorkeur zo snel mogelijk.
Om half 10 's avonds begonnen de weeën rustig te komen. Rustig dus toch naar bed, maar slapen kon ik niet meer. Beneden gaan zitten en voor de afleiding de tv aan. Had ik geluk dat het ook na middernacht nog live verslag was van de verkiezingen. Niet dat ik het volgde. En zodra het me irriteerde ging de tv uit.
Donderdag 10 juni om 12.10 uur kwam Mirthe ter wereld op een stralende dag.
Gek dat het nu maart is en ik toch weer aan die dag in juni moet denken. Het contrast is zo groot, in tijd en beleving. De enige overeenkomst is de verkiezingen. Dit keer heb ik wel gestemd en dit keer zal ik de uitslag wel horen zodra ik op sta morgen ochtend.
En wat ook gek is, voor mijn gevoel, dat het maar 7 jaar geleden is. Nog maar zo kort en werkelijk het gevoel alsof dat een ander leven betreft..,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten