De vooravond van een nieuw schooljaar. De laatste schooldag kreeg ik dit huis aangeboden, nu start het schooljaar al vanaf dit adres. Hoe snel kan het gaan?
De vakantie was hoofdzakelijk een verademing omdat de wekker zelden af ging, maar verder is het hard werken geweest. Ik ben wel toe aan vakantie... Het huis raakt telkens meer op orde en bij het uit pakken van de dozen merk ik dat ik nog steeds heel veel kan opruimen. En dus staan de eerste dozen weer klaar om naar de kringloop te gaan. Ergens in de afgelopen jaren ben ik vergeten hoe groot het huis was. Veel groter dan dit doorsnee huis. Het is dus maar goed dat ik niet alles van sentimentele waarde heb bewaard. Dan had ik hier geen beweegruimte gehad. Zelfs niet op de zolder die ik nu weer voor het eerst on jaren heb. Al had ik tot voor kort Eem kelder waar ook genoeg in kon.
Maar goed, dit huis is me nu dus ook te vol. Mede door het grote succes van de Lichtpuntjes. Want de aanlevering van kaarsresten blijft verbazingwekkend goed. Tijd voor nog meer verandering en dus nog meer keuzes maken en minstens zoveel werk om te verzetten. Daarover later meer. Deze week begint het gewone leven weer. Terug het schoolritme in, de agenda is de komende tijd weer goed gevuld. Onder andere een bezoek aan de notaris en een symposium in de Puddingfabriek.
Een nieuw begin, van een nieuw soort leven, waarin ook plek is voor Mirthe. Al is het allemaal zo anders dan het was. Natuurlijk sta ik er bij stil, dat zij niet naar groep 3 gaat. Of op zijn minst gewoon naar school, of dat nu groep 3 of 2 of de buitenschool zou zijn geweest. Het is weer een mijlpaal die zij mist en ik dus ook. Al zal ze ook op het schoolplein zijn om Lars te zien spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten